HUA HIN

We hadden van te voren bedacht dat we het makkelijkste zouden kunnen wennen aan het land,
de tijd, temperatuur en het eten als we omgeven zouden zijn door een prachtig uitzicht over zee.
Dus gingen we op zoek naar een fijne zee plek. Ons oog viel op HUA HIN die ook wel de keuze van de koning wordt genoemd. Het is een badplaats voor de bangkokkers omdat 't er vlakbij ligt en aan een knap stukkie strand. Ideaal! Omdat de koning vroegah daar z'n onspanningsoord van had gemaakt kon het natuurlijk niet mis gaan! Dus hop hop naar CS Bangkok, want met de trein isset maar 4 uurtjes reizen. Nu is de NS in Nederland wel eens wat laat... de NS van Thailand spant de kroon! een uur is hier heel gewoon. Je nestelt je op de grond en kijkt wat in het rond, er is wat dat betreft een hoop te zien. In Nederland is het vaak een raadsel waar je nou op wacht, maar hier zie je ook echt waar je op wacht. Met een hamer, nijptang en de combinatietang, hamertjetikken ze de trein weer recht en als ie dan klaar is kunnen we gaan.
In de trein heb je een ventilator en een open raam voor de frisse lucht. Heel fijn want Thermae 2000 isser nix bij. In de trein lijkt het wel op een analoge marktplaats. Koude dranken, snoep, fruit, babi pangang speciaal, alles komt voorbij met de aankondiging: SAAAWAAADIIIKAAAAAAaaaaaa!!

Zeg dit met een vervormende hoge stem in zangvorm en bedank dat dit na 4 uur ineens een andere indruk achterlaat dan de eerste 10 minuten...
met een plakreet, vet voorhoofd en een witte pukkel naast de neus liepen we na zonsondergang de stad binnen. Al snel vonden we een slaapplek aan de pier en met de vloed braken de golven onder ons bed... we hebben heerlijk geslapen. Bij zonsopgang hebben we na de eerste dag een paar foto's geschoten en weer terug naar bed gegaan, want het is wennen hier.Tegen de middag besloten we de stad eens te verkennen.En wat bleek?!
We kregen t idee aan de Turkse Costa Brava te zitten!
Helemaal geen koninklijk gezind publiek, maar ouwe rukkers, irritante verkopers die na de 6e keer toch nog maar weer probeerde een origineel nep armani pak voor ons inelkaar te naaie!
NEE!
Oke we wilden best een massage van 1 uur voor je 7 euro 50 dus die namen we dan ook, maar dat wisten de 150 andere massage toko natuurlijk niet. Lekker blijven lache en bedankt ja, ja hoor bedankt.
Dan maar onze rust op het strand zoeken. He he even bijkomen hoor... Blijkt het een kiteboard paradise te zijn! Lekker stevige wind, zandkorrels op je plakhuid en in je oog. Toen we ons hadden gestrekt en de ogen hadden gesloten werden we gewekt door lucky luck himself en zn paard mister ED. you like horse? yes i like. You ride?!NO? dan verwacht je toch dat iemand weggaat.
na een poos besloten we allergisch te zijn en gaf de man eindelijk op. even later kwam zijn vrouwelijke collega op een knolleke aangelopen, stopte voor ons kleed op zn 3 meter afstand.
Het edele dier trok zn staart omhoog en legde ongegeneerd een dikke drol.
NAH! en toen er ook nog rotsen in het water lagen waar we de teen aan openhaalde, besloten we dat het wel weer leuk was geweest.
Na wat Thais te hebben gegeten en de rode lampen aan gingen, snapte we ineens wat die ouwe rukkers hier deden..bah! Die liepen romantisch hand in hand met een tienertje, door de straat te paraderen. effe wenne wel.. Na onze Thaise massage, maakte we een plan om naar een "echt ' strand te gaan: Prachuap Khiri Khan.