PRACHUAP 2

Op naar de andere kant van de apenberg to tha city, want daar moest het goedkoopste, leukste en vriendelijkste hotelletje zitten van heel de boulevard en omstreken: Maggies Homestay.

Bij de pier straatje in en aan het einde links, knipperde een neon die ons uitnodigend welcome! heette.

Toen we de patio opliepen, sloeg ons verstand meteen een "bedbug"-alarm, maar na die zware hike tocht hadden we toch wel erg de behoefte om ff te hydrateren en ons van de resten FreshSeaChicken te ontdoen, dus bleven we even hangen voordat we verder zouden gaan.

Toen we eenmaal zaten drong de vermoeidheid pas echt tot ons door, in combinatie met een kleine teleurstelling.

De gastvrouw( die later iemand anders bleek te zijn) verzorgde ons met watermeloen en koud water, knikte begripvol toen we haar vertelde dat we op zoek waren naar iets moois en leuks voor weing en dat dat maar niet wilde lukken!

Ze nodigde ons uit om 1 nacht te blijven om morgen verder te zoeken.

Een stel Belgen die net uitcheckte verzekerde ons van een prima bed zonder bugs. 

Die zelfde avond vielen we als een blok in slaap en een van ons nogal letterlijk, want ze werd wakker als een houten plank! Op zo'n hard bed hadden we nog nooit geslapen!

Zo hard dat zelfs de bedbugs geen gaatje konden bijten..

De volgende dag vertelde Willem, onze 60 jarige backpacker uit Nederland, die met 1 oog in het verband liep, dat smoothies helemaal hip zijn in Amerika en maakte voor ons een vitamineshot op waterbasis.

En omdat we geen koffie bij ons hadden, kregen we van Michael, die later ex- heroine verslaafde bleek te zijn, een heerlijke kop koffie!

Na een niet geplande hike tocht op het heetst van de dag( want we waren op zoek naar mooi strand) belandden we op het prive strand van de thaise kokkel en krabben-zoekers..soort thais wadlopen! Hmm..

We besloten om het nog 1 dag te geven want er moest hier toch iets moois te vinden zijn?

Die avond lieten we ons het Changbier maar eens goed smaken, waardoor ons hoofd de volgende dag iets wat moeite had met eigenlijk alles!

We huurden een fiets en wederom op het heetst van de dag trokken we naar het welbekende Ao Manao!

Na een plons, een spetter, dikke lunch en een slok water, was ons plan een berg op te gaan met 1000 treden, om zo het uitzicht van de baaien tijdens zonsondergang te bekijken.

Toen we 1/3 onderweg waren, was ons water op inclusief energie, dus gaven we een high 5 aan de apen die daar rondslingerde en vertrokken we vastberaden.. Morgen gaan we hier weg. Op naar het eiland Ko Tao!