Na een stief kwartiertje vertraging en een 4 uur durende treinreis
kwamen we aan in Prachuap Khiri Khan! Kei moe afgepeigerd en een beetje
trek in eten, maar dan het liefst Hollandsche pot, liepen we richting
zee vlakbij de pier.
In de reisgids stond vermeld dat we in deze stad de beste goedkoopste en
meest verse zee gerechten konden nuttigen.Dus! Omdat oma's hutspot toko
niet aanwezig was kozen we voor Fresh Fish en hartige kip? Nadat we de
verse vis voor kip hadden aangezien en hartige kip voor vis, gingen we
op zoek naar onze accommodatie. Met volle moed trokken we de bagage op
onze nek en hadden meteen geen zin om te lopen. Dus wapperde we wat met
onze hand: wat liften betekend, en kregen een free ride naar de noord
kant van de boulevard dat gek genoeg midden in de jungle eindigde en
toch ook aan zee. Onderweg kwamen we een apenberg tegen, zomaar ineens
een berg met heel veel apen, die je nergens anders tegenkomt. We werden
gedropt bij ao seeview. Zoals de naam al verklapt een prachtig uitzicht
dobberend vanuit ons vrachtwagen binnenband. In de verte wat van die
bijzondere zwevende bergen, hier en daar een vreemde vogel in de lucht.
Wat dichterbij kon je de vissersbootjes goed zien, geverfd in
verschillende kleuren en boven ons brandde de zon die naar ons lachte.
Hehe was inmiddels ons stopwoord ondanks dat onze gastvrouw bij het
inchecken niet al te vriendelijk was en ook in het laag seizoen nog
nooit had gehoord van afdingen. In geblekkig Engels had ze ons een fee
brekfes met koffie en toast beloofd.
Ineens drijft er een vis op z'n rug tussen ons in... En op het zelfde
moment dat we een gilletje slaakte , alsof t een startsein was, begonnen
al die leuk gekleurde vissersboten hun motor even door te spoelen. De
roetfilters zijn hier nog niet echt verplicht zeg maar.. Al snel werd t
duidelijk dat deze strandplek niet de onze is. De volgende morgen na een
flink bezoek aan ons toilet, dankzij de FreshSeaChicken, verheugen we
ons op t ontbijt. De gastvrouw had niet gelogen er was koffie &
toast dat nog door de toaster moest maar eigenlijk leek het zo ook al op
toast, en dat was het! We kregen nu ook de schijt van onze accommodatie
of heel Thailand misschien.. Oke we houden de moed erin terug naar de
pier. Hoedje van plezier:(
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten